Nasir (34) had een doel voor ogen, al toen hij bezig was met zijn mbo wist hij dat hij bij de overheid wilde werken. Hij stapte op de spreekwoordelijke sneltrein en jaagde zijn droom na. “Waar sommigen de Amerikaanse droom hebben, had ik de Nederlandse droom. Maar kansen moet je zelf creëren.”
Nasir Ahmad Refa was 12 toen hij met zijn twee jaar oudere broer naar Nederland kwam. “We zijn geëmigreerd uit Afghanistan.” Inmiddels woont de 33 jarige Hagenees samen met zijn vrouw, heeft hij een dochtertje en een baan als Medewerker welzijn, jeugd en participatie bij de gemeente Den Haag. Maar daar kwam hij niet zomaar. Via een schakelklas naar het vmbo, naar het mbo en uiteindelijk het hbo. Nasir ging ervoor!
Gaan voor de toekomst
“Toen ik in Nederland kwam, was het lastig. Je komt in een land waar men een vreemde taal spreekt en een andere cultuur kent. Maar ik dacht: ik ben hier wel gekomen. Dan wil ik er iets van maken ook. En daarom richtte ik mij vol op de toekomst.”
Zijn achtergrond zorgde ervoor dat Nasir vroeg volwassen was. “Ik had mijn route snel uitgestippeld en toen ik op het vmbo de vraag kreeg wat ik wilde worden, was dat voor mij al duidelijk: juridisch medewerker binnen de overheid.” Maar niet iedereen geloofde in dat pad. “Men raadde mij deze richting af, omdat je in het juridische vak veel met de Nederlandse taal te maken krijgt. Ze adviseerde mij iets met mijn handen te gaan doen. Maar ik bleef stellig geloven in mijn eigen droom en volgde míjn pad.”
Stage in de Tweede Kamer
Het was zijn droom die Nasir deed belanden op de mbo-opleiding Juridisch Medewerker. “Toen we daar stage moesten lopen, kozen al mijn klasgenoten voor een standaard plek op een advocatenkantoor of bij een gerechtsdeurwaarde.” Ik wilde naar de Tweede Kamer.” Ook daar had men weer twijfels. “Mijn docent vroeg of het niet te hoog gegrepen was. Uiteindelijk heb ik gewoon een brief gestuurd en werd ik uitgenodigd voor een gesprek bij de PvdA.”
Lachend vertelt Nasir dat hij het bijzonder vond om de Tweede Kamer binnen te lopen: “In Afghanistan staat de overheid best ver weg van de bevolking. Het is een vrij gesloten organisatie. In Den Haag mocht ik rustig gaan zitten en werd mij zelfs koffie aangeboden.”
Zijn stage was een bijzondere periode voor hem. Hij mocht meekijken met het ombudsteam en zelf vragen van burgers opnemen. Hij ging in gesprek met kamerlid Martijn van Dam en het gebeurde regelmatig dat hij ’s ochtends het pand binnenliep met premier Balkenende of dat Alexander Pechtold voor hem stond bij de lunch. “Dit soort momenten hebben zo’n indruk achtergelaten, dat ik kansen zag en die uiteindelijk pakte.”
De zoektocht naar een baan
Nasir ronde het mbo af en een studie hbo Bestuurskunde volgde; geënthousiasmeerd door de indrukken die hij opdeed in de Tweede Kamer. Uiteindelijk startte hij in 2013, met zijn hbo-diploma op zak, met het zoeken naar een baan. Maar middenin de crisis lagen de banen niet voor het oprapen. “Ik heb er toen alles aan gedaan om verder te komen.”
“Mijn klasgenoten zochten alleen naar een baan die aansloot bij hun studie, maar ik dacht: als ik nu niets vind wat passend is, zoek ik toch iets wat ik wel voor elkaar kan krijgen!” Nasir pakte van alles op, zo belandde hij onder andere in de sales. Hij was zo succesvol dat hij zelfs tot de top 25 verkopers in Nederland behoorde. “Ik ben ervan overtuigd dat je elke fase in je leven heel serieus moet nemen. Denk na over wat er op dat moment mogelijk is en ga daarvoor. Je kan wel heel hoog eisend zijn, maar dat brengt je niet altijd verder.”
Iets terugdoen
Met zijn drive en het netwerk wat hij inmiddels had opgebouwd kwam Nasir uiteindelijk bij Gemeente Den Haag terecht. En in zijn huidige baan kan Nasir nu iets terugdoen voor anderen. “Toen ik in Nederland aankwam, woonde ik in een AZC voor jonge vluchtelingen. Ik kreeg de indruk dat alles in Nederland goed was. Maar als je verder in het systeem komt, ontdek je dat er ook in Nederland nog veel moet gebeuren. We zijn er nog niet. Helemaal in de Haagse Schilderswijk, waar veel armoede, taalachterstand en werkloosheid, is.”
Welzijn verhogen
Als Medewerker welzijn, jeugd en participatie coördineert Nasir afspraken met burgers en organisaties om het welzijn in stadsdeel centrum te verhogen. “Ik doe dat nu vijf jaar voor de Schilderswijk en sinds januari heb ik daar de Stationsbuurt bijgekregen. Als de inwoners of organisaties een idee hebben of een probleem zien, weten zij mij te vinden. Ik coördineer hun vragen en ideeën. Wat ik zelf kan oppakken, doe ik. Zo komen ideeën voor burendagen, een themabijeenkomst, een opruimactie, bij mij terecht. Willen de bewoners een speelplein opknappen of meer groen in de wijk, dan zet ik deze ideeën uit bij collega’s van andere afdelingen.”
“Ik ben resultaatgericht en bied ik graag hulp aan. Natuurlijk moeten de ideeën wel passen binnen het beleid. Ik toets de ideeën aan de hand van het wijkprogramma. Daarin staat beschreven waar de prioriteit in een wijk ligt. In de Schilderswijk staat armoede en veiligheid bijvoorbeeld hoog op de lijst.”
Niet altijd even makkelijk
De weg die Nasir nam om bij Gemeente Den Haag terecht te komen was niet gemakkelijk. “In het onderwijs kende ik de weg bijvoorbeeld niet. Terwijl ik studiebegeleiding nodig had, kon ik deze niet goed vinden.” Inmiddels kent hij die weg een stuk beter en zet hij zijn kennis en ervaring in om anderen te helpen via zijn werk. “Ik zie in de Schilderswijk dat sommige kinderen het lastig hebben op school. Nu weet ik een manier te vinden om hen te helpen. Mijn netwerk was destijds beperkt; nu bied ik mensen dat steuntje in de rug door hen bijvoorbeeld te verbinden met anderen.”
“De overheid heeft een grote rol in het versterken van de samenleving. Ik vind het enorm leuk dat ik mijn steentje daarin kan bijdragen en iets terug kan doen voor mensen. En als je iets echt wil en voor de volle honderd procent ergens voor gaat, kun je je eigen pad met kansen creëren!”
