Een baan vinden die echt bij je past is voor jou en mij al lastig genoeg. Maar Simone van der Kooij (31) werkt met mensen waar het nog een stuk moeilijker voor is. Zij is Jobcoach, trainer en loonwaarde-expert bij Gemeente Pijnacker-Nootdorp en helpt mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt de werkvloer op.
In haar baan begeleidt Simone inwoners van de gemeente met een doelgroepregistratie. “Dat zijn mensen die niet in staat zijn om zelfstandig het wettelijk minimumloon te verdienen. Mensen met autisme bijvoorbeeld, een minder hoog IQ of met een handicap. Hen begeleid ik naar een baan die bij hen past.”
“Voordat onze kandidaten een baan vinden, geef ik hen samen met een collega training. Hoe stel je je op een goede manier voor bij een werkgever bijvoorbeeld, maar ook leren we hen hoe ze een goed cv maken en gaat het over de acceptatie waarom zij een doelgroepregistratie hebben.” Daarnaast is Simone ook loonwaarde-expert en stelt ze subsidiehoogtes vast die gekoppeld zijn aan een doelgroepregistratie.
Meedraaien op de werkvloer
Ongeveer 90% van haar tijd vult Simone als jobcoach. Door haar baan mag ze meekijken in heel veel verschillende bedrijven. “Heeft iemand uiteindelijk een mooie functie gevonden, dan help ik hem of haar daarin te groeien. Zo ga ik mee naar een sollicitatiegesprek, maar ben ik ook coach op de werkvloer. Voor kandidaten is het best spannend om nieuwe gezichten te zien, maar ook voor de nieuwe collega’s die deze persoon moeten begeleiden kan het lastig zijn. Zij zijn tenslotte opgeleid om hun vak te beoefenen, niet perse om andere mensen te begeleiden. Hierin bied ik hulp.”
“Op de eerste werkdag van een kandidaat ben ik altijd aanwezig. Op die manier heb ik al heel wat werkvloeren van dichtbij gezien. Van verzorgingstehuizen tot supermarkten en van bouw- en grondboorspecialisten tot horecagelegenheden. Vaak werk ik een paar uur mee binnen een functie. Ik zorg dan dat hij of zij zich netjes kan voorstellen aan collega’s, maar stel ook vragen die sommige mensen vergeten te stellen (hoe laat iemand er bijvoorbeeld de volgende dag moet zijn). Daarnaast kijk ik wat goed gaat en waar extra sturing nodig is, zodat iemand een goede start kan maken binnen het bedrijf. Die sturing kan gericht zijn op de kandidaat, maar soms ook op de collega die hem of haar begeleidt.”
Lastig
Soms is haar rol niet even gemakkelijk. “Ik realiseer me dat ik in iemands werkomgeving kom, zodra ik met een kandidaat de werkvloer opga. Voor sommige werknemers van het bedrijf voelt het misschien alsof ik hen controleer. Alsof ik een indringer ben die komt kijken of zij hun werk wel goed doen. Natuurlijk geef ik soms verbeterpunten over hoe zij met kandidaten kunnen omgaan. Dat doe ik niet uit controle, maar om te zorgen dat de kandidaat en het bedrijf een goede match worden. Zo’n verbeterpunt moet je dan wel tactvol brengen. Je moet goed aanvoelen hoe je dat brengt en wie er tegenover je staat. Dat is soms nog wel eens lastig.”
De beste match zoeken
Simone probeert de beste match te vinden tussen haar kandidaat en een werkgever. “Kandidaten krijgen vaak een proefplaatsing. Ze behouden dan een maand lang hun uitkering van de gemeente en de werkgever hoeft nog niet te betalen. We kijken in die periode of het klikt tussen beiden. Zo niet, dan zoeken we een nieuwe baan voor de kandidaat.”
“Voor de doelgroep waarmee ik werk, is een baan een groot deel van het leven. Het is dus wel belangrijk dat het goed gaat. Eerst had ik een kandidaat die een baan vond in de horeca. Dit bleek niet bij hem te passen, omdat hij moeite had met de drukte in de piek rond etenstijd. Inmiddels werkt hij in de groenvoorzieningen en is daar heel gelukkig. Als ik een goede match kan maken tussen kandidaat en werkgever, word ik daar erg blij. Dat ik iemand echt kan helpen maakt mijn baan heel leuk, evenals het contact dat ik met mensen heb.”
De voordelen van werken voor een gemeente
“Juist de afwisseling tussen de gesprekken met kandidaten en werkgevers, vind ik zo leuk aan mijn werk. Eerder werkte ik in het onderwijs. Daar miste ik het contact met werkgevers. Ik heb ook als jobcoach bij een commercieel bedrijf gewerkt. Zij werkten daar met harde targets, maar dat voelde bij mij niet helemaal goed. In mijn huidige baan kijk ik echt wat ik voor iemand kan betekenen. Wat iemand persoonlijk nodig heeft. Het gaat niet om een financieel resultaat, maar om het persoonlijke resultaat van de kandidaat. Al je daaraan kunt bijdragen, voelt dat heel goed.”
“De gemeente is een heel fijne organisatie om voor te werken. We werken hier samen met verschillende afdelingen. Heb ik iemand geholpen aan een baan en geeft die persoon aan ook graag op zichzelf te willen wonen, dan overleg ik dit met de klantmanager en schakelen we gemakkelijk de collega’s van WMO in. We bieden een heel pakket aan hulp voor mensen, een totaalpakket. Daardoor heb ik het gevoel dat je bij een gemeente echt iets kan betekenen.”
Meedraaien op de werkvloer
“Ik wist al vanaf het moment dat ik ging studeren dat ik deze baan wilde hebben.” Toen Simone drie jaar geleden solliciteerde op deze functie, had zij nog geen werkervaring bij een gemeente. “De Participatiewet is in 2015 ingegaan en de verantwoordelijkheid daarvan kwam bij de gemeentes te liggen. Dit zorgde voor nieuwe functies en daardoor ook kansen voor mensen zonder jarenlange overheidservaring. De meeste mensen die in het sociaal domein werken komen uit de jeugdzorg of de jobcoachwereld, zoals ik.”
“In mijn eerste sollicitatiegesprek met mijn leidinggevende was ik erg nerveus. Gelukkig kon ik in het tweede gesprek, wat ik met de directe collega’s van mijn afdeling had, veel meer mijzelf zijn. Juist daardoor heb ik uiteindelijk mijn baan gekregen.” Op de vraag of Simone nog een tip heeft voor de lezers van dit blog antwoordde zij dat je vooral jezelf moet zijn in een sollicitatiegesprek. “Doe jezelf gewoon voor zoals je bent. Dan vind je een baan die echt matcht met wie jij bent.”
