Hoe vind je die ene baan bij de Overheid?
Daar zit je dan, op de bank. Laptop op schoot en scrollen naar vacatures. Dan vraag je jezelf af, hoe ben ik hier terecht gekomen? Je bent trainee geweest, volgens recruiters heb je een interessant CV, maar toch…. De match is nog niet langs gekomen.
De werkeloosheid is laag, de banen liggen voor het oprapen (tenminste dat idee krijg je door alle berichten in de media) en recruiters weten de weg goed naar je te vinden. Twee jaar trainee geweest bij een gemeente en daar een leerzame en inspirerende tijd gehad. Daar een verscheidenheid aan opdrachten gedaan en samen met mede-trainees trainingen en cursussen gevolgd. Ontdekt waar je talenten liggen en wat de overheid allemaal te bieden heeft. Met deze waardevolle ervaring ga je op zoek. Helaas nog zonder succes om een matchende baan te vinden.
Ik weet wat ik wil; werken aan de verduurzaming van Nederland of projecten doen waar ik een bijdrage lever om andere in hun kracht te zetten. Ik weet waar mijn kracht ligt, echter zonder resultaat. Je hebt al meerdere gesprekken gevoerd en gaat op pad. Dan stel je aan jezelf de vraag, hoe ga ik die baan vinden?
Ondertussen kom je een artikel tegen van de Volkskrant*, over millennials en werken. Ben je dan toch te kritisch met het vinden van een nieuwe baan? Want ja, ook ik ben een product van mijn generatie. Ik ook wil een uitdagende baan, waar ik maatschappelijk een bijdrage kan leveren. Ohja, ook persoonlijke ontwikkeling graag! Niet te vergeten, beetje waardering is ook wel fijn. Wil je dan niet teveel of ben je veel kritischer met het zoeken van een baan? Ik wil namelijk ook niet ergens starten en tegen mijzelf aanlopen. Tegelijkertijd besef je ook dat voor werkgevers werken met millenials een andere houding vraagt. Ook voor hen is het een flinke sprong.
Goed, het is niet gemakkelijk om iets te vinden. Wie hebben er tips bij het vinden van een baan? Hoe hebben jullie dit aangepakt?
* https://www.Volkskrant.nl/de-gids/millennial-probeer-je-werk-eens-als-baantje-te-zien~ba8753e1/
Beste Christiaan,
Ik kom dit vaker tegen in mijn loopbaanpraktijk. Een nieuwe baan vinden kost gewoon tijd. Dat is 1. Ten tweede zie ik dat er best veel wensen zijn bij de werkgevers en de keuze voor sommige vacatures nog best groot is. Dus ja, het is zeker gunstige arbeidsmarkt en tegelijk: het hangt af van WAT je zoekt. Investeer in jouw netwerk, zoek warme contacten en praat met zoveel mogelijk anderen over wat je zoekt. Wellicht wordt het niet meteen de droombaan, kijk naar de kansen. Een leuke baan kan leiden naar die topjob! Dus: keep up the good work en heb vertrouwen in jezelf. Dan straal je dit ook uit in jouw sollicitaties. Leer ook van eerdere sollicitaties en vraag om feedback. Een goede voorbereiding werkt! Veel succes gewenst!
Ps. Ik reageer in algemene zin. Ik ken uiteraard niet de details van jouw situatie.
Hoi Christiaan,
Zelf werk ik op detacheer-basis in gemeente wereld. Als je het juiste bureau vindt, kom je een heel eind. Mij bevalt het dan ook zeer goed.
Inderdaad zijn er de recruiters die je benaderen, maar verdiep je in de bureau’s en wie weet…
Groet Liane
Hoi Cristiaan,
wat een toestand hè, omgaan met afwijzingen en afhankelijk zijn van de goedkeuring van anderen! Als je maar weet dat je goed bezig bent, ook al heeft het je nu nog geen resultaat opgeleverd!
Wat mij en m’n klanten helpt is te bedenken dat je op reis bent in het vinden van een baan. De reis is het doel om te ontdekken waar mensen jou voor in mogen huren en waar jij het beste jouw kwaliteiten binnen een organisatie in kunt zetten voor de verduurzaming van Nederland.
Op mijn reis heb ik steeds meer geleerd over hoe de werkende wereld in elkaar steekt en hoe ik me daartoe verhoud. Ook heb ik steeds beter leren verwoorden waar ik voor sta. Dat geeft een gevoel van zelfwaardering en waardering van de wereld om me heen: “Dit is wie ik ben en ik hoop dat jullie me leuk en geschikt vinden. En zo niet.. dan ga ik weer verder op reis”. Er verandert iets in je energie als je besluit niet via andermans ogen naar jezelf te kijken. Je gaat congruenter spreken en aanwezig zijn.
En Christiaan… durf je het najagen van goedkeuring te laten vallen? En kun je af en toe een teleurstelling incasseren? Dan kun je iedere sollicitatie zien als een belangrijk leermoment over jezelf en de werkende wereld. Ik wens jou en de organisatie die jou aanneemt een hele mooie reis!
Hartelijke groeten,
Frida de Koning
Beste Christiaan,
Ik herken mij in jouw verhaal. Ik ben een jaar werkzoekende geweest, heb stages gedaan na mijn studie, werkervaringsplaatsen, sollicitaties voor traineeships waarbij ze je niet kiezen, maar wel jouw CV willen bewaren – waar nooit iets mee wordt gedaan.
Mijn geluk is dat mijn eigen gemeente een goed programma heeft voor jong afgestudeerde mensen die het niet lukt een baan op niveau te vinden. Ik hoorde hier via via van en heb mij hiervoor ingeschreven. Naast sollicitatietraining kan je er ook een werkervaringsplaats krijgen. Toen een plek vrij kwam binnen de gemeente koos ik hier meteen voor, waardoor ik ook intern kon solliciteren.
Na vier maanden heb ik een jaarcontract getekend bij een nieuwe gemeente in de regio (ik begin volgende maand). Bij de meeste vacatures waren er per functie zo’n 80-90 sollicitanten als de vacature extern was. Intern waren er twee, waarvan één persoon zich uiteindelijk terugtrok.
Mijn tip is om ergens al binnen te komen, ook al is het nog niet een baan op niveau, zodat je intern kan solliciteren. Dit heeft meer effect dan een lot uit de loterij winnen met een traineeship (zo ervaar ik dit althans). Een stage, werkervaringsplaats of een (tijdelijke) functie op een lagere schaal kan hierbij helpen. Ook sollicitatietrainingen zijn handig: ook al weet je hoe ‘het moet’, het blijven oefenen zorgt ervoor dat dit steeds meer een tweede natuur voor je wordt. Ook helpt het met zelfkennis, zodat je goed kunt uitleggen wie je bent en waar je krachten liggen. Blijf netwerken, zodat je goed op de hoogte blijft. Maar de grootste factor is stom geluk hebben dat je een werkgever tegenover je hebt zitten die potentie ziet in jou.
En baal niet als het langer duurt: het voelt misschien als falen, maar bij ambtelijke functies is het overschot van vacatures op de arbeidsmarkt helemaal niet zo groot: dit duurt vaak een jaar of 5 voordat het in de publieke sector aantrekt, zo is mij verteld. Blijf het proberen, want als je niet opgeeft kom je er uiteindelijk! Ik spreek uit ervaring 🙂
Groeten,
Tamara Stroo Cloeck