Ervaart de jonge generatie van tegenwoordig te veel druk? Kunnen Millennials (1981-2000) wel omgaan met het maken van fouten? Willen millennials zich steeds verder ontwikkelen en hoe doen zij dit? En welke rol speelt social media bij prestatiedruk?
Vandaag zitten we aan tafel met Loraine Boering (29) en Frederique Zeitsen (24). Beide dames werken bij de gemeente Purmerend en houden zich bezig met omgevingsvergunningen. Frederique als Juridisch medewerker vergunningverlening en Loraine als Adviseur omgevingsrecht. Het is hun eerste baan. We zijn met de twee twintigers in gesprek over de druk die Millennials ervaren in hun werk.
“Tegenwoordig hoor je dat veel mensen van onze generatie thuis zitten met een burn-out. Van jongs af aan hebben we geleerd dat je geen fouten mag maken en prestaties worden beloond. Millennials voelen deze druk nu in hun werk. Hoe ervaren jullie dit?”
Frederique: In mijn dagelijkse werk houd ik mij bezig met inkomende vergunningsaanvragen. Ik boek ze in en win advies in bij mensen als Loraine. In mijn werk, en nu praat ik uiteraard voor mijzelf, wil ik geen fouten maken; dat vind ik gewoon niet leuk. Maar in ons team wordt gestimuleerd dat je van fouten leert. Dat je daardoor verder groeit. Dat heb ik inmiddels wel geaccepteerd. En natuurlijk maak ik wel eens een fout. Ik probeer dat nu echt als een leerpunt te zien en het de volgende keer beter te doen. Als ik een fout maak, voel ik me wel rot en dat wil ik uiteraard niet, maar ik probeer het te relativeren en samen met een collega te kijken wat er mis ging en hoe het de volgende keer beter kan.
Loraine: Je wordt binnen onze organisatie niet snel afgerekend op fouten. Er is een instelling dat fouten maken menselijk is; dat je je er niet te druk om hoeft te maken. Samen kijken we naar een oplossing als er iets fout gaat, om zo de druk weg te halen van het maken van fouten.
“Merken jullie verschil in generaties hoe mensen omgaan met het maken van fouten?”
Loraine: In ons team merk ik niet zo veel verschil. De oudere collega’s zijn altijd bereid om ons iets te leren en ons te helpen. Ze staan er heel erg voor open dat we met een andere blik tegen dingen aankijken en stimuleren dit zelfs. Het werkt ook verhelderend om de koppen bij elkaar te steken. De één kijkt weer op een andere manier tegen iets aan dan de ander en dat kan juist meerwaarde leveren bij het maken van beslissingen. We denken in mogelijkheden en overleggen vaak met elkaar. Als we uiteindelijk samen een besluit nemen, dragen wij ook samen de verantwoordelijkheid en zoeken we samen naar een oplossing als er per ongeluk iets fout is gegaan.
“Oké, jullie leren dus veel van collega’s. Doet de organisatie zelf nog iets om haar jonge ambtenaren te helpen groeien?”
Frederique: De gemeente Purmerend biedt de mogelijkheid aan medewerkers om opleidingen te kunnen volgen. Er is veel ruimte om je te blijven ontwikkelen. Elk jaar bij je beoordelingsgesprek, maar ook tussendoor, kun je het aangeven als je een cursus wilt volgen. Je kijkt dan samen met je leidinggevende wat je doelen zijn en waar je graag heen wilt.
Loraine: De lijntjes met onze teammanager zijn kort. We kunnen haar altijd aanspreken en wensen en vragen aan haar voorleggen, ook buiten het beoordelingsgesprek om. Daarnaast hebben we een hecht team, waarbinnen we onze kennis en ervaringen delen met elkaar en elkaar helpen waar nodig.
Frederique: Als je ergens over twijfelt, ergens mee zit, of onzeker bent, dan bespreken we dat ook binnen het team. Zo leren we veel van elkaar. De samenwerking is echt heel fijn.
“Zoeken jullie dan vooral de jonge collega’s op om mee te sparren als je ergens over twijfelt? Mensen die hetzelfde gevoel hebben als ze een fout maken?”
Loraine: Niet perse. We hebben veel jonge mensen in ons team. Vooral de laatste tijd is er een verjongingsslag geweest en binnen ons team werken collega’s met verschillende leeftijden. Van alle collega’s kun je veel leren. De ervaren collega’s delen hun ervaringen in vergelijkbare casussen en vertellen waar je rekening mee moet houden. Ieders mening en inbreng heeft meerwaarde.
“Nog even over die prestatiedruk. Deze wordt deels gevormd door onze opvoeding, maar natuurlijk ook aangewakkerd door social media. Iedereen laat hier alleen maar de leuke dingen in het leven zien en de mooie projecten op het werk. Een plek voor fouten is er niet. Hoe ervaren jullie deze concurrentiestrijd?”
Frederique: Je ziet vaak niet hoeveel stress en druk iemand heeft ervaren om die mooie dingen te bereiken op het werk. Ik vind dat hier meer aandacht voor mag komen, maar wie weet zijn mensen bang voor de reacties die ze krijgen onder een bericht. Als er meer aandacht voor is, kunnen mensen zich ook herkennen in een soms moeilijk proces naar een mooi resultaat. Dit zorgt voor minder druk.
Loraine: Ik zie berichten op social media soms ook als stimulans, om ook ergens voor te gaan. Maar het moet niet te veel druk opleveren. Je moet niet denken dat wanneer je faalt, dat dat bij een ander nooit gebeurt. Je moet realistisch blijven en bedenken dat iedereen wel eens ergens tegenaan loopt. Het leven op social media ziet er heel mooi uit. Maar je moet dicht bij jezelf blijven en eigen wensen en doelen blijven nastreven.
Ervaar jij wel eens druk op je werk of twijfel je hoe je dingen het beste kunt aanpakken? En stap je niet zo gemakkelijk op een collega af om hierover te sparren? Je kunt je twijfels en vragen altijd kwijt op onze berichtenpagina, waar andere jonge ambtenaren je verder helpen.
